Oggi lu suli muzzica
la terra e tuttu ’nfoca;
’na lapa vola, sconcica
’n lapuni e si lu joca;
su’ l’acidduzzi ciàcculi,
fannu la pantaciata;
li griddi ’nveci sàutunu
patruni di la strata;
’na farfalledda tennira,
cu toni dilicati,
suca gintili e ’nsistula
li ciuri di la ’stati,
mentri ’n scursuni niuru
dintra a ’na zotta d’acqua
striscia p’arrifriscarisi,
e la so’ peddi sciacqua;
sicca è l’irvuzza e, vrunnula,
addora la campagna,
muvuta di lu refulu
di ’n ventu ca si lagna;
lu mari tuttu lùcica
e pari ca s’adduma,
vasa la ribba e agghiàncula
di rivugghiusa scuma;
fumìa maistusu l’Etna,
giganti sicilianu
ca di lu celu dòmina
lu suttastanti chianu;
’n carrettu d’ecu ammantula
stratuzzi, vii e trazzeri;
cianciani ’n sceccu scotula;
zuttia lu carritteri;
’nta chiazzi e strati jocunu
fistusi carusiddi,
e li so’ vuci parunu
cantati di cardiddi…
È chissa vera musica
di ’stati siciliana,
ca fa sunnari l’anima
e curri assai luntana
’nta ’ddi Paisi jelidi
unni li nostri genti
jeru pi tempi provvidi
passannu Cuntinenti;
idda pari ca a l’omini
ca s’arristanu ddani
ci dici: “Non scurdativi
ca siti Siciliani,
ca la Sicilia lacrima
li figghi a la stranìa,
e lu so’ chiantu recita:
TURNATI CCA 'NTI MIA !”.