Talìu di notti
celu e stiddariu
quantu misteriu nta stu vilariu!
Basta na stidda,
sulu na stidda,
nica, risibili, oh maravigghia:
d’un faru anticu miliardi d’anni
viaggia la luci, ‘n tunnu si spanni,
arriva ccà nsinu a sti gigghia
e mi fa chianciri, oh maravigghia!
Luci luntana, cori d’argentu
faidda magica di firmamentu,
nta stu ‘nfinitu tu puru esisti,
picchì sugghiuzzi? Chi mi vo’ diri?
Di già muristi?
Stai pi murìri?
Allura ‘n celu tèniti forti,
nsamai cadissi, stidda d’amuri,
resta a sbrilùciri
appinnuliàta
nta lu sprofunnu di sta pinnata.
Tèniti forti, tèniti forti!
Nun è la morti,
stidda d’amuri, ca m’impaurìsci,
nun è la morti.
Sulu è stu palpitu
tantu stramanu,
dintra la notti muta e ‘nfinita,
chi m’ammaràggia, m’intuntarìsci.
Dunni accumincia, dunni finisci
la nostra vita?
********